Mijn nieuwe werk dat zich beweegt tussen de tweede en derde dimensie verwijst niet meteen naar herkenbare vormen. Het resultaat wordt gedeconstrueerd zodat de betekenis verschuift en interpretaties veelzijdig worden. Mede door mijn filosofie over het imperfecte in onze hedendaagse maatschappij wil ik uitdagen om door anders te kijken het ook te gaan zien.
Uiteraard speelt het verleden een rol: opvoeding, levenservaring en hoe wij erdoor gevormd zijn. Dat ervaar ik tijdens het maken waardoor het een collage wordt van onderling verbonden onderwerpen.
Ik nodig de kijker uit om door deze visuele, tactiele en structurele elementen zijn eigen ervaringen te ontginnen.
